I am the captain of my soul

Na lang wikken en wegen. Na een debat tussen mij en mijn demonen hormonen, winnen de hormonen. Ik duik mijn spekjesbed in met een dvd en drijf mee in een vilten bootje op een papieren zee. Morgen zal alles anders zijn.
En morgen was vandaag. En vandaag was heerlijk anders. Vandaag had ik een hele dag voor mijzelf. Mijn afspraken voor vandaag gingen niet door en mijn moeder kwam toch oppassen!
Ik nam het er van. Maakte van de gelegenheid gebruik om te lunchen met een goede vriend, beter bekend als mijn man. Een beetje onwennig stapte ik weer mijn leven in dat ik zo gewend was. En stond ik mezelf even toe de wereld uit te stappen die ´moeder´ heet.
Na onze lunch liepen we door de stad. Arjan terug naar zijn werk en ik dook het Tuschinski in. Ik liet me inspireren door Invictus. Een prachtige film. En wat een ontdekking om alleen naar de film te gaan, zeker ´s middags als het niet druk is. Heerlijk anoniem lachen en huilen. Je laten inspireren zonder afgeleid te worden. Aan het eind hoef je niet meteen een mening te hebben en formuleren.
Ik doe weer mee. Ik sta weer op de kaart!
En morgen speel ik weer heerlijk met mijn meisje.


Ter inspiratie;
het gedicht dat Nelson Mandela door donkere dagen hielp:

Invictus
Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll.
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.

William Ernest Henley