woensdag 18 november 2009

Frisse wind

Ik deed mijn ogen dicht en visualiseerde. Begeleid door een vertrouwde stem. Daarna trommelde vertrouwde handen op mijn schouders. En toen begreep ik het opeens:
"ik besta binnen de eenheid"
Alles wat zich de afgelopen maanden, misschien wel jaren, aan bewustwording had opgestapeld viel in één keer op zijn plaats.
De volgende dag stelde een ander mij wat vragen. Over mijn favoriete film enzo. En plots wist ik het. Na de les belde ik mijn moeder. Ik weet wat ik voor mijn verjaardag wil, mam. De schildersezel van opa en een paar van zijn kwasten.
Heerlijk als het leven stroomt!

2 opmerkingen: