Stress met een hoofdletter S

Lieve mede moeders, ik stress de pan uit.
Ik "moet" een peuterspeelzaal kiezen.
Twee en een half jaar (straks drie jaar) heb ik het moment van mijn meisje weg brengen uitgesteld.
Nu kan/wil ik dat niet meer. Ik wil graag dat ze met een beetje voorbereiding de grote plons in het bad der onderwijs maakt. Maar het kiezen van een peuterspeelzaal of voorschool valt me zwaar.
Ik kan totaal niet nadenken of voelen, als het gaat om een keuze maken. Ik lijk een losgeschoten projectiel, een bezetene die al die scholen afloopt. Na elk gesprek kies ik voor de school van dat moment en ga af op wat buren of moeders in het park zeggen. Vervolgens schrijf ik haar overal in. Inmiddels is ze op drie plaatsen geplaatst. Morgen hebben we een intake gesprek bij een voorschool waar ze waarschijnlijk toch niet heen zal gaan.

Gelukkig is er één lichtpuntje. Ik heb zojuist een heel klein beetje kunnen voelen wat mijn eigen keus zou kunnen zijn. Hetgeen het beste lijkt te voelen en aan te sluiten.
Maar dat is 10 minuten fietsen van ons huis vandaan.
En die school van morgen is zo lekker kneuterig de straat uit. En we hebben ook nog een Montessori op de hoek waar ik goede verhalen over hoor. Ik heb dan visioenen van spelen op het schoolplein met vriendjes en vriendinnetjes na school.

Eigenlijk moeten we nu al kiezen voor een basis school en ik was nog niet eens gewend aan het idee dat ik haar weg moet brengen.... Ze is twee en een half!
En dan is de kans ook nog groot dat we gaan verhuizen binnen nu en twee jaar.
Ik wou dat ik erom kon huilen. Maar ik kan alleen maar stressen.

U denkt nu vast: 'dit is typisch zo'n moeder die haar kind niet wil loslaten. Die haar kind verstikt.' Maar ik kan u geruststellen, dat valt wel mee. Als moeder kom ik best goed uit de verf. Ik had gewoon even een valse start met die prenatale depressie. Het is meer dat er hier in Amsterdam zoveel keus is. En er zoveel voors- en tegens- aan al die verschillende scholen zitten. En naar mijn mening is een basis school een van de belangrijkste perioden in een mensenleven.
Daar leg je de basis van je eigen individuele leven. Daar vorm je jezelf. En je moet het doen met de ruimte en het aanbod dat je krijgt. Je ervaart en leert met je kind-bewustzijn, wat in je volwassen leven een grote rol zal blijven spelen. Een groot deel van hoe jij je later manifesteert en hoeveel moeite je dat zal kosten wordt op de basis school gevormd.

U hoort het. Ik meet met 'kleine' staven....